کیژو له ی دلگیر ، ئه ی له خوبایی،
بو چی ده مکوژیت به نا ره وایی ؟
بوچی دلره قی به رامبه ر به من ،
که بتپه رستم هه تا کو مردن ؟
ده زانم بوچی دل پر له قینی ،
له چه قی ریگه ش هه رگیز نامبینی :
چونکه دلپاک و و فا دارم بوت
شه وانی تاریک به ئا زارم بوت
چونکه لاویکم ، راستم ، فیلباز نیم
چونکه چاو باز نیم ، به فیز و ناز نیم
چونکه جل رنگاو ره نگی جاده نیم
چونکه قو مارچی و فیری باده نیم
چونکه نازانم نه که م و نه زور،
چونکه هه ژارم خوه ن ته لار نیم
بنده ی سه ربه رزیم ، بنده ی دینار نیم
چونکه له جیاتی دیاری یا سامان
پیشکه شم کردی دلیک تا نه مان !
به لی تو بویه دل پر قینی ،
له چه قی ریگه ش هه رگیز نامبینی !
